Nieuws
Rutger Smith benoemd als erelid van Groningen Atletiek
27 november 2019
Tijdens de ledenvergadering op donderdag 21 november '19 is Rutger Smith benoemd als erelid van de vereniging. Hieronder leest u de toelichting van voorzitter Bauke Seldenthuis.
Op 1 febr 1988 wordt Rutger lid van ARGO Het staat in het clubblad van ARGO77 april 1988: R.Smith, geb 9-7-81, Ommelanderstraat 8, Leek. Het begin van een imposante carrière, die tot oktober 2018 zou duren....
Ik vond ook in de clubbladen zijn beste prestatie in dat jaar, 1988. Bij de mini pupillen. 40m in 7.5, ver 2.83, hoog 85cm, kogel 4.23, bal 22.74, 1000m 4.33. Helemaal niet zo gek voor een klein manneke, dat zou uitgroeien tot bijna 2 meter met een gewicht van 130 kg.
Tije en Ina Blaauw waren in die tijd zijn trainers. Later natuurlijk, discus en kogel was zijn ding, hoewel hij ook heel had kunnen komen met kogelslingeren, het roemruchte duo Gert Damkat en Joop Tervoort. Joop is nog steeds trainer van GA, en Gert, nu al jarenlang trainer bij de AU en nog steeds actief bij GA als krachttrainer. Toen hij in 2012 naar de VS, Californië, ging werd Tony Ciardelli zijn trainer.
En al die tijd is Rutger lid gebleven eerst ARGO’77 en later Groningen Atletiek. Ik vond dat mooi en ik vind dat nog steeds heel mooi.
Een imposante carrière. De lijst met records, podiumplaatsen bij de grootste wedstrijden, finaleplaatsen. Je kunt het zo gek niet bedenken of je Komt Rutger tegen. De beste mannelijke Nederlandse atleet in het 2e millennium.
Na een junior tijd met veel overwinningen begon het internationaal het met goud kogel en discus bij het EK-junioren in Riga. Vervolgens 28x Nederlands kampioen bij de senioren, 4 WK medailles en 3 WK medailles (waarvan 3x achteraf, de reden is bekend…. daarover straks meer), deelname aam 3 Olympische spelen met kogel en discus, Athene. Peking en Londen.
NR record kogel 21.62 Leiden, indoor 20.89 Gent. Beste prestatie discus 67.77, NR is 68.12. Van wie? Noem ik niet, daar heb ik slechte herinneringen aan…. Voor mij is Rutger Nederlands recordhouder discus…
Heel bijzonder: 3e bij discus 2007 WK in Osaka, hij werd hier 4e bij kogel maar kreeg in Londen WK 2017 alsnog de bronzen medaille voor kogel. De oorspronkelijk als derde geplaatste kogelstoter werd ivm doping uit de uitslagen gehaald. Nog nooit eerder gebeurd: Bij een WK zowel bij kogel als bij discus een podiumplaats.
Van alle atleten heeft Rutger de meeste ellende ondervonden van dopingzondaars. Het heeft hem veel huldigingen gekost, en het heeft hem ook geld gekost…. Jammer. Hij heeft zijn afstudeerscriptie bij Universiteit Neijenrode gewijd aan het IOC en daar komt het IOC niet best van af: Macht en geld!! Alles is daaraan ondergeschikt inclusief de dopingproblematiek, de dopingcontroles en een gebrek aan consistent beleid. Nu ook de Diamond League ellende, zelfs discus willen ze er uit wippen. En ook al weer vanwege aandacht en dus geld.
Rutger is ook een atleet die na het zoveelste lichamelijke malheur weer terugkwam. Rugklachten, achillespees problemen, zelfs 1x achillespeesruptuur, spierblessures (met als ergst het afscheuren van de pectoralis pees), overlijden van vader.
In oktober 2018 valt de beslissing. Rutger stopt met topsport. Hij werd kwaliteitsmanager voor werpnummers bij de Vlaamse Atletiekliga. En vervolgens werd hij dit jaar Topsportcoördinator bij dezelfde liga. Een drukke maar mooie baan. Het is op zijn lijf geschreven en we wensen hem daarbij heel veel succes.
Waarderingen? Genoeg! Omdat hij zich zeer verdienstelijk heeft gemaakt voor de atletiek werd hij nov 2018 lid van verdienste van de Atletiek Unie. Al veel eerder , in 1999 en 2000 kreeg hij de Albert Spree beker voor de beste KNAU-jeugdatleet van het jaar. En in 2007 en 2008 werd hij KNAU-atleet van het jaar. Ook zijn geboortegrond eerde hem: Hij heeft de gemeentelijke onderscheiding “De Leekster Tak” gekregen. En al heel lang geleden werd hij lid van verdienste van ARGO 77 nu van Groningen Atletiek. Een groot atleet en een letterlijk en figuurlijk groot mens, die zijn roots nooit heeft vergeten. Wij zijn trots op Rutger.
Bij zijn afscheid als topatleet stelt het bestuur voor Rutger te benoemen als erelid van Groningen Atletiek. U kunt dit bevestigen met een groot applaus!
Ik vond ook in de clubbladen zijn beste prestatie in dat jaar, 1988. Bij de mini pupillen. 40m in 7.5, ver 2.83, hoog 85cm, kogel 4.23, bal 22.74, 1000m 4.33. Helemaal niet zo gek voor een klein manneke, dat zou uitgroeien tot bijna 2 meter met een gewicht van 130 kg.
Tije en Ina Blaauw waren in die tijd zijn trainers. Later natuurlijk, discus en kogel was zijn ding, hoewel hij ook heel had kunnen komen met kogelslingeren, het roemruchte duo Gert Damkat en Joop Tervoort. Joop is nog steeds trainer van GA, en Gert, nu al jarenlang trainer bij de AU en nog steeds actief bij GA als krachttrainer. Toen hij in 2012 naar de VS, Californië, ging werd Tony Ciardelli zijn trainer.
En al die tijd is Rutger lid gebleven eerst ARGO’77 en later Groningen Atletiek. Ik vond dat mooi en ik vind dat nog steeds heel mooi.
Een imposante carrière. De lijst met records, podiumplaatsen bij de grootste wedstrijden, finaleplaatsen. Je kunt het zo gek niet bedenken of je Komt Rutger tegen. De beste mannelijke Nederlandse atleet in het 2e millennium.
Na een junior tijd met veel overwinningen begon het internationaal het met goud kogel en discus bij het EK-junioren in Riga. Vervolgens 28x Nederlands kampioen bij de senioren, 4 WK medailles en 3 WK medailles (waarvan 3x achteraf, de reden is bekend…. daarover straks meer), deelname aam 3 Olympische spelen met kogel en discus, Athene. Peking en Londen.
NR record kogel 21.62 Leiden, indoor 20.89 Gent. Beste prestatie discus 67.77, NR is 68.12. Van wie? Noem ik niet, daar heb ik slechte herinneringen aan…. Voor mij is Rutger Nederlands recordhouder discus…
Heel bijzonder: 3e bij discus 2007 WK in Osaka, hij werd hier 4e bij kogel maar kreeg in Londen WK 2017 alsnog de bronzen medaille voor kogel. De oorspronkelijk als derde geplaatste kogelstoter werd ivm doping uit de uitslagen gehaald. Nog nooit eerder gebeurd: Bij een WK zowel bij kogel als bij discus een podiumplaats.
Van alle atleten heeft Rutger de meeste ellende ondervonden van dopingzondaars. Het heeft hem veel huldigingen gekost, en het heeft hem ook geld gekost…. Jammer. Hij heeft zijn afstudeerscriptie bij Universiteit Neijenrode gewijd aan het IOC en daar komt het IOC niet best van af: Macht en geld!! Alles is daaraan ondergeschikt inclusief de dopingproblematiek, de dopingcontroles en een gebrek aan consistent beleid. Nu ook de Diamond League ellende, zelfs discus willen ze er uit wippen. En ook al weer vanwege aandacht en dus geld.
Rutger is ook een atleet die na het zoveelste lichamelijke malheur weer terugkwam. Rugklachten, achillespees problemen, zelfs 1x achillespeesruptuur, spierblessures (met als ergst het afscheuren van de pectoralis pees), overlijden van vader.
In oktober 2018 valt de beslissing. Rutger stopt met topsport. Hij werd kwaliteitsmanager voor werpnummers bij de Vlaamse Atletiekliga. En vervolgens werd hij dit jaar Topsportcoördinator bij dezelfde liga. Een drukke maar mooie baan. Het is op zijn lijf geschreven en we wensen hem daarbij heel veel succes.
Waarderingen? Genoeg! Omdat hij zich zeer verdienstelijk heeft gemaakt voor de atletiek werd hij nov 2018 lid van verdienste van de Atletiek Unie. Al veel eerder , in 1999 en 2000 kreeg hij de Albert Spree beker voor de beste KNAU-jeugdatleet van het jaar. En in 2007 en 2008 werd hij KNAU-atleet van het jaar. Ook zijn geboortegrond eerde hem: Hij heeft de gemeentelijke onderscheiding “De Leekster Tak” gekregen. En al heel lang geleden werd hij lid van verdienste van ARGO 77 nu van Groningen Atletiek. Een groot atleet en een letterlijk en figuurlijk groot mens, die zijn roots nooit heeft vergeten. Wij zijn trots op Rutger.
Bij zijn afscheid als topatleet stelt het bestuur voor Rutger te benoemen als erelid van Groningen Atletiek. U kunt dit bevestigen met een groot applaus!
