Nieuws

Framerunster Brigitte van der Laan is niet meer te stoppen

www.groningenatletiek.nl
De weg naar het Groningse Spijk is vlak en groen. Zowel het gras als de windmolens bij de Eemshaven geeft karakter aan het land. Als iets onverzettelijks. De straffe wind jaagt de wolken over het land. En daar woont Brigitte van der Laan. Weggewaaid uit Amsterdam waar ze 48 jaar geleden ter wereld kwam. Via Almere belandde ze in Spijk. De geboorteplaats van haar kinderen. Dat zette haar atletiekaspiraties op een laag niveau. Druk als moeder met 5 keuters. Haar leven werd daarna gekenmerkt door een hersentumor die 10 jaar geleden operatief is verwijderd. Het betekende voor haar einde sportcarrière. De operatie liet heftige sporen na. ‘Kon nagenoeg niets meer’, zegt ze kort en krachtig. De onverzettelijkheid en de ijzeren wil om weer iets van haar sportieve leven te kunnen oppakken, heeft haar gebracht tot een framerunner van formaat. En meer dan dat. ‘Ik voel me weer gelukkig.’

Framerunnen is een para-atletieksport voor atleten met een motorische beperking. Atleten kunnen door middel van een loopframe verschillende afstanden lopen of rennen. Een dergelijk loopframe is een driewielig loopframe zonder pedalen maar met een borststeun en een stuur. Na een aantal jaren is de vraag naar sporten met een loopframe toegenomen. Ook bij ons op de club is dat merkbaar. In het algemeen is er landelijk nog veel missiewerk te verrichten. Het vraagt het een en ander van een organisatie. Zo moet je als sportvereniging de juiste trainers hebben. Hoe groter de vraag, hoe meer er gebeurt. En daar komt onder andere atlete Brigitte van der Laan om de hoek kijken. Ze mailt organisaties met een uitleg en een foto of ze met haar framerunner mee kan doen aan hardloopwedstrijden. Soms lukt dat en soms niet. Tijdens de laatste Bommen Berendloop heeft ze het via mail gevraagd en dat kon de organisatie prima handelen.

 

Gewoon doen
‘Ik wilde eigenlijk weer iets terug krijgen van mijn niveau. In die tijd deed ik aan hoogspringen, discuswerpen en een beetje hardlopen. Atletiek in de breedte. Wil ik weer kunnen pieken. Dat drijft me tot op de dag van vandaag. Tijdens mijn herstel ben ik vrij snel begonnen met zwemmen met als basis fysiotherapie. Dat gebeurt nog steeds. Ik wil op deze manier weer dichter bij mezelf komen. In dat licht moet je ook mijn inzet zien op de lokale basisschool. Onderwijsachtergrond weet je en weer opgepakt.’ De zon schijnt door het raam en verlicht de kamer. De koffie dampt. Trots showt ze haar opgepoetste framerunner die speciaal voor haar in Denemarken is gemaakt. Mooi zwart framewerk en met de naam Brigitte op de stang. Ze straalt ontegenzeggelijk. ‘Het is allemaal niet goedkoop’, legt ze uit. ‘Maar er zijn subsidiemogelijkheden en je moet natuurlijk zelf ook een beetje durf hebben en vragen. Zo heb ik de Provincie Groningen benaderd en de Dirk Kuyt foundation en gelukt.’ Die drive is Brigitte wel aan te zien. Gewoon doen. ‘Dus oortjes en oogjes openhouden’, zegt ze met een brede glimlach.

 

Druk neemt toe
Brigitte kwam op het idee van framerunning via Facebook. Dat leek haar wel wat. En sindsdien is er heel wat af gelopen. Vooral omdat ze er zelf actief achteraan gaat. ‘Het is alleen jammer dat je nauwelijks framerunnen hebt voor volwassenen. Het is veelal gericht op kinderen. Niet alle clubs bieden framerunning aan, maar het aantal neemt wel toe en enkele richten zich op volwassenen.’ De druk vanuit de samenleving neemt dus toe, mede dankzij mensen zoals Brigitte die ongedurig staan te trappelen. Meedoen aan een hardlooprun is niet altijd eenvoudig. ‘Soms word je geweigerd’, zegt ze teleurgesteld. ‘Niet geschikt als route, maar ook teveel organisatie. En soms lukt het wel. Het kan dus als er een wil is.’ Inmiddels heeft ze de Legiorun, die op 1 april in Grootegast wordt gelopen, al benaderd. Ze staan sympathiek tegenover haar deelname als framerunner en overleggen met de organisatie. Op 18 maart gaat ze alvast tijdens de Leekster Lenteloop de halve marathon doen. Het seizoen kan voor Brigitte beginnen.

 

Positieve houding
‘Hardlopen met een frame vraagt soms wel om aanpassing van de loop’, legt ze uit. ‘Het zou goed zijn om een paar minuten eerder te starten om te voorkomen dat je hardlopers moet inhalen. Ik bruis van de adrenaline en mij stop je dan ook niet.’ De vierdaagse van Nijmegen lonkt inmiddels, maar dan met haar driewieler die ze gebruikt als alternatief voor een rollator, die ze echt niet wil. In het huis hangt een rail, die een beetje doorbuigt, met een gordijn aan medailles. Teveel om te tellen. Ze heeft er al het een en ander aan prestaties opzitten. Zo liep ze afgelopen herfst met haar framerunner de halve marathon in Etten Leur in 1.42.35 minuten. Brigitte maakt er, door haar wil en haar positieve houding, altijd een feestje van en dat is behoorlijk aanstekelijk. Framerunning is aan het uitbotten in de atletiekwereld. Mede dankzij Brigitte, de mensen om haar heen en een paar collega framerunners. Maar het belangrijkste is haar eigenwijsheid die haar zo ver gebracht heeft. Niet alleen voor haarzelf, maar ook voor haar sport. De wolken zijn opgetrokken. Een late bijna voorjaarszon verdwijnt achter de horizon. Het komt helemaal goed met het framerunnen. Het beweegt in de breedte.

 

Framerunning is ook mogelijk bij Groningen Atletiek. Wil je er meer over weten? Lees dan meer op: groningenatletiek.nl/framerunning.

 

Zie ook voor meer informatie over dit onderwerp: www.framerunning.nl.


 
www.groningenatletiek.nl
Als je een auto weinig benzine geeft, dan komt hij niet ver. Dat geldt ook voor jou als sporter wanneer je te weinig eet. Voeding… Meer >
 
www.groningenatletiek.nl
Joop Tervoort, trainer en coach van onze werpatleten, ziet een droom uitkomen. Al jarenlang loopt de enthousiaste Joop al met het idee… Meer >
 
www.groningenatletiek.nl
Al ruim drie jaar is het framerunnen een actief onderdeel van onze club. Sporten op hoog niveau en met een hoge dosis… Meer >
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Terug naar boven